Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

[լատ. sensus+motus` «շարժում»]

(ֆզլգ․) Գլխուղեղի մեծ կիսագնդերի կեղևի շարժիչ և մարմնազգայական շրջանների փոխհամաձայնեցված (շնորհիվ կեղև առկա հետադարձ զգայական կապերի) գործառույթները բնութագրող հասկացություն։ Այսպիսով, այն արտացոլում է անմիջական կապը ազդակների` զգայարաններորով ընկալման և շարժողական ակտիվության միջև։ Օրինակ, ցավն ուղղորդվում է ինչպես հուզական, այնպես էլ գրգռիչի հեռացմանն ուղղված շարժիչ մարմնական և վեգետատիվ ռեակցիաներով, քանի որ կեղևի զգայական գոտին, ընկալելով ցավը, նրա մասին տեղեկույթը հաղորդում է շարժիչ կեղևին, ինչի արդյունքում էլ իրականանում է ցավից պաշտպանվելուն պատասխան ռեակցիան։ Բնորոշ օրինակ է նաև ազդակների կորելյացիան տեսողության, լսողություն և վերջույթների շարժումների միջև ավտոմեքենա վարելու ընթացքում։

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ռուսերեն՝

Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։