զգենուլ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [zɡɛˈnul]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըզ•գե•նուլ 

Ստուգաբանություն

Կազմված է զ- նախածանցով՝ բնիկ հնդեվրոպական *ues-nu- հիմքից՝ *ues «հագնել» ձևից. հմմտ. հունարեն έννυμαι` «հագն(վ)ել», այլև հին հնդկերեն vastē, ավեստերեն vaste «հագնվում է», լատիներեն vestis «զգեստ», գոթերեն vasjan, խեթերեն ueš, uas «հագցնել»։

Բայ

1. տե՛ս զգենալ ◆ Երբ երազն իրականության կերպարանք կզգենա, կկոչվի իրականություն։ (Արփիար Արփիարյան), ◆ Իսկ այժմ ամբողջ քաղաքը սուգ էր զգեցել։ (Րաֆֆի), ◆ Պետք է թոթափել հինը և զգենուլ նորը։ (Վահան Թոթովենց)

Հոմանիշներ

1. հագնել
2. հագնվել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։