զխկլթի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զըխ•կըլ•թի 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Լոռի, Կարին՝ զայրույթ՝ հանդիմանություն՝ արհամարհանք արտահայտող բառ։ Չոռ, ցավ։ ◆ - Այ Արամ։ - Զխկլթու։ Սահակ Ամատունի
  2. Անպետք՝ վատ (ուտելիք)։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։