Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զմռսէ

վանկեր՝ զ(ը)•մ(ը)ռ•սե

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

զմուռսից պատրաստած ◆ Ահա մարմինը քո սուրբ, ինչպես մասունք՝ զմռսած, բարձրացել է վերաշուք։ Եղիշե Չարենց ◆ Իչել էին մի մարդու դիակի վրա և չգիտես հոշոտում էին, թե զմռսում։ (Նար-Դոս) ◆ Անմիջապես… զմռսեցին(շիշը) խնամքով և դրին սեղանից ոչ հեռու։ Սեկ․ ◆ Մեխեց լուսամուտները, փակեց դուռը, զմռսեց։ (Վահան Թոթովենց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։