Jump to content

զույգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զոյգ վանկեր՝ զույգ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Փոխառություն՝ ասորերեն zaugā:

Գոյական

  1. որևէ բանի երկու հատը միասին վերցրած ◆ Խորքում՝ կապույտ մշուշի մեջ հազիվ նշմարելի երևում էր զույգ Արարատը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Մուժիկին հարկավոր է մի զույգ կոշիկ։ Եղիշե Չարենց
  2. ամուսիններ, մարդ ու կին ◆ Երջանիկ զույգը գնում էր ճանապարհորդելու։ (Շիրվանզադե)
  3. երկու ընկեր ◆ Ժամանակը հասնում էր սիրավառ զույգի համար։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Հիշում եք արդյոք այն ախտաբորբոք միշտ զվարթ զույգին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Զույգերը սկսում են պարել։ (Մամուլ)
  4. երկվորյակներ
  5. զույգի յուրաքանչյուր միավորը ◆ Ամեն երեխա բռնել էր իր զույգի ձեռքը և պատրաստվում էր խաղի։ ◆ Իր հակումները կրոնավորի պարտականություններուն հետ զույգ չեն երթար։ Լևոն Շանթ

Ածական

  1. զույգ կազմող, երկու միավորի` մասի և այլ միասնություն ներկայացնող ◆ Մի զույգ համբույր, -պատասխանեց որդին։ (Րաֆֆի) ◆ 4-ը, 8-ը, 12-ը այլն զույգ թվեր են։
  2. երկուսի վրա առանց մնացորդի բաժանվող
  3. երկու
  4. երկտակ ◆ Զույգ պատուհաններ։
  5. երկուական
  6. (հնց․) միատեսակ, միանման, հավասար, ◆ Երիտասարդ որսկանը… հագավ իր սպանած կարմիր կարապներից մի զույգի թևերը։ Հովհաննես Թումանյան
  7. զուգակից ◆ Նրա զույգը ոչ մի տեղ չես գտնի։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. երկյակ, երկու, զուգյակ, զուգավոր, (ժղ․)` ջուխտ, դար
  2. տե՛ս երկվորյակ
  3. ամուսիներ
  4. տե՛ս զուգակից
  5. տե՛ս երկտակ, երկուական
  6. տե՛ս զուգընկեր

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. զույգ սմբակավորներ - տե՛ս երկկճղակավորներ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=զույգ&oldid=1743210» էջից