զվիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զը•վիր 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ Գործածվում է կապակցության մեջ։ ◆ Զվիր գալ, զզվել, ձանձրանալ, զահլան գնալ։ Խալխեն դհեն անելուց զվիր էին եկել, շատը պատերովն էին ներս թափում։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆  Ես ջանփոլտան եմ․․․ արար աշխատանք իմ ձեռքից զվիր ա բերել։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Զվիրը ածել, բերել, զգվացնել ձքնձրացնել, զահլան տանել։ Երեք օր է, էստեղ է, բոլոր գեղը զվիրն է բերել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Այ որդի, նրան ըսկի սպանելու ճար կըլնի, սաղ երկիրը զվրիը ա բերել ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։