զտվածք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զտուածք

վանկեր՝ զ(ը)տ•վածք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. այն ինչ-որ ստացվել է զտելով, զտելուց հետո մնացած մաքուր նյութը
  2. ընտիր, զտագույն բան, հրաշալիք (փխբ․) (բնստ․)
  3. որևէբանի բանի, երնութի էանութը, էությունը ◆ Այդ բոլորով հանդերձ ինչ է իմ աչքի հողի այդ գերագույն զտվածքը (մարդը) Շեքսպիր

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. թորվածք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]