զրախոսել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զրախօսել

վանկեր՝ զ(ը)•րա•խո•սել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. ավելորդ ու անտեղի բաներ խոսել ◆ Վաղուց հետե մովպետան մովպետը զրախոսում էր մեր կրօնի և գիտության մասին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Զարուհին էլ էր սիրում սրախուսել, զրախոսել։ (Անահիտ Սահինյան)
  2. զրպարտել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. զրաբանել, շաղակրատել, շատախոսել, դատարկախոսել, դատարկաբանել, երկարաբանել, նանրաբանել, նանրախոսել, վայրախոսել, վայրաբանել, ունայնախոսել, ունայնաբանել, ընդվայրախոսել, ընդվայրաբանել, ավելորդաբանել, զրաբարբառել, ջրխռնել (հզվդ․), աստղահաչ տալ, լուսնահաչ տալ, գլխին հեքիաթ կարդալ, գլխին մասալ կարդալ, բաց դուռ (դռները) բախել, բաց դուռ (դռները) ծեծել, գլխին լոլո կարդալ, դատարկ-դատարկ դուրս տալ, ավել-պակաս դուրս տալ (խոսել), գլխում քամի անցնել, դուրս թափվել, դուրս տալ, ջուր ծեծել, ջուրը սանդը դնել, ծեծլ, չրթի-վրթի անել (գվռ․)
  2. տե՛ս զրպարտել
  3. տե՛ս բարբաջել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]