ծանր հետևանք(ներ) ունենալ. վրան ծանրանալ, ծանր գալ ◆ Այդպիսի դիրքը դատախազին էժան չնստեց. նա կորցրեց իր տեղը։ «Եր.» ◆ Թեպետ երթևեկը չի դադարում այդ ճանապարհով , սակայն աժան չի նստում անցվորականին նորանից օգտվիլը։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Բայց նա տեսնում էր, որ այդ (Հարունյաններին չայցելելն) իրեն արժան չէր նստում։ Ն- Դ
խիստ պատժով վերջանալ. խստորեն պատժվել. չմարսել ◆ Դունչը կոխել էր մեր սրբազան հողը։ Գերմանացու վրա դա էժան չի նստի: «ՍՀ» ◆ – Տոհմային անասունի անկում էժան չի նստի վրադ։ «ՍՀ»
