էկոլոգիական հոգեբանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɛkɔlɔɡjɑkɑn hɔɡɛbɑnutʰˈjun]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) հոգեբանության նորագույն բնագավառներից մեկը, որն ուսումնասիրում է բնական և մարդու կողմից ստեղծված արհեստական միջավայրի ազդեցությունը հոգեկան գործունեության, հոգեվիճակների և անձի զարգացման պրոցեսների վրա


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։