Հայերեն

վանկեր՝ է•կո•տիպ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

<экотип <հուն. oikos տուն + typos ձև, օրինակ

(բսբ․) որևէ տեսակին պատկանող բույսերի խումբ, որը, աճելով որոշակի հողակլիմայական և աշխարհագրական պայմաններում, ձեռք է բերում ուրույն մորֆոլոգիական, անատոմիկական, ֆիզիոլոգիական հատկանիշներ և տարբերվում է նույն տեսակի մյուս անհատներից
(գյուղտնտ․) (անտառ․) մի տեսակի տեղական պոպուլյացիա, որը բնութագրվում է տվյալ բնակատեղիի որոշակի էկոլոգիական պայմաններին ժառանգական հարմարվողականությամբ

Բաղադրյալ բառեր
հողագրունտային էկոտիպ բույսերի էկոտիպեր, որոնք հարմարվել են տվյալ էկոլոգիական պայմաններին

Թարգմանություն

Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։
Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։