էնդին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɛnˈdin]
վանկեր՝ էն•դին
- Պարտիզակ, Մալաթիա, Մուշ՝ այն կողմ ◆ Ավճի շաբուրը էսդին կընկնի, էնդին կընկնի, բան չի անցնի ձեռքը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Էսթենը կուլի բանտ, էնդեն ծալիր։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Ես քեզի կընցում ծովն էնթին: Ահ ◆ Ջրի էնթուն հայաստանն էր, ասթուն՝ պարսկաստանը։ (Ձեռագիր) ◆ Էսթին, ինթին ընկանք, հոգիքս էլավ ժուռ գալեն, բանըմ ա չգտանք։ Ել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։