էշթալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էշ•թալ 

  1. Նոր Նախիջևան՝ երթալ, գնալ ◆ Քունն էշթա նը, մեմալ կուգա, Յարն էշթա նը, մեմալ չի գա։ Ահ ◆ Էշթալդ ըլա, գալը չըլա (անեծք)։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։