էշթալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ էշ•թալ
- Նոր Նախիջևան՝ երթալ, գնալ ◆ Քունն էշթա նը, մեմալ կուգա, Յարն էշթա նը, մեմալ չի գա։ Ահ ◆ Էշթալդ ըլա, գալը չըլա (անեծք)։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։