Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•պիգ•րա•ֆի•կա

Ստուգաբանություն

<эпиграфика <հուն.

(հնց․) վիմագրություն
հարթ տպագրության եղանակ, որի ժամանակ տպագրությունը կատարվում է՝ հարթ քարի մակերեսին պատկերած նկարը արտատպելով
այդ եղանակով տպագրված գործ (պատկեր, գծագրություն և այլն)
վիմագիր՝ վիմագրիչ արհեստը
վիմագրական արձանագրություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։