Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•պո•լետ

Ստուգաբանություն

<эполеты<ֆր. épaulette< epaule ուս

տե՛ս ուսադիր, ուսի վրա կարելով կամ կոճկելով ամրացվող տարբերանշան՝ կտորի երկարուկ շերտի ձևով (զինվորական և այլն կարգի համազգեստների համար) ◆ Ծերունի նավաստու սուր աչքը սև վերարկույի տակ տեսավ էպոլետի ոսկե երիզը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Մի քանի ուրիշ էպոլետներ աստղերով և, առանց աստղերի (Նար-Դոս)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։