էրիթրոցիտանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɛɾitʰɾɔt͡sʰitɑnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

հուն. erythros + kytos` «բջիջ» + լատ. anima < հուն. haima` «արյուն»

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) արյունաստեղծ համակարգի քրոնիկական հիվանդություն, որը բնութագրվում է էրիթրոցիտների քանակության և արյան պլազմայի ծավալի մեծացմամբ, ինչպես նաև լեյկոցիտների և թրոմբոցիտների քանակության ավելացմամբ, դասվում է լեյկոզների շարքին, հիմնական ախտանիշներին են մաշկի մուգ կարմիր գունավորումը, զարկերակային արյան ճնշման բարձրացումը, հակվածությունը արյունահոսություններին ու թրոմբոզներին և փայծաղի մեծացումը։

Հոմանիշներ

1. իրական բազմաբջջարյունություն Վակեզի հիվանդություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ erythremia ռուսերեն՝ эритремия (ru) ‎(eritremija)

Աղբյուրներ

• Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։