ընդունակություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

վանկեր՝ ըն·դու·նա·կու·թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. ընդունակ լինելը ◆ Բաղդասարը կորցրել էր խոսելու ընդունակությունը:(Մկրտիչ Խերանյան)
  2. որևէ կարգի գործողություն վարելու՝ որևէ բան անելու հնարավորություն՝ կարողություն ◆ Մի՞թե չի պատահել, որ բացի բնազդից ուրիշ ընդունակություն էլ ունենա մեր փոքրիկ երգիչը: Հովհաննես Թումանյան
  3. բնատուր ձիրք՝ շնորհք՝ հակում ◆ Խնդիրներ լուծելիս մրա միտքն աշխատում էր արագ և ճիշտ։ Այդ ընդունակությամբ հանդերձ նա զերծ չէր ամենաչնչին ցուցամոլությունից: (Գարեգին Սևունց)
  4. մտավոր բարձր կարողություն՝ ունակություն
  5. (հատուկ կրթ․) գործունեություն իրականացնելու ունակություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. ունակություն, կարողություն, ձեռնահասություն, ձեռներեցություն, խելահասություն, հմտություն, ճարտարություն, ուշիմություն, ատակություն
  2. խելոքություն, տաղանդավորություն
  3. տաղանդ, ձիրք, տուրք, շնորք
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։