Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըն•կ(ը)•ճել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Կազմված է ընդ ածանցից և գուճ (ծունկ)արմատից։

զսպել, սանձահարել, իրեն ենթարկել
խեղճացնել, նեղել, հոգեկան խանր վիճակի մեջ դնել ◆ Եղբոր չարաչար մահը և Բազենյանի վերաբերմամբ ունեցած ծանր հիասթափությունը փոխանակ ընկճելու, ինչ-որ վեհության էր տվել նրա հոգուն։ (Նար-Դոս) ◆ Հուսահատությունը ընկճել, խոնարհել է նրան։ (Մուրացան)
հաղթել, հաղթահարել, ճնշել ◆ Այսուամենայնիվ նրանց ընդդիմությունը չկարողացավ ընկճել թշնամու զորությունը։ (Մուրացան) ◆ Քունը չէր կարողանում ընկճել նրան։ Սերո Խանզադյան
թուլացնել, ուժասպառ անել
խեղճանալ, նեղվել

հնազանդեցնել, նվաճել, խոնարեցնել ◆ Նրանք գալիս էին ընկճելու մեր Հայրենիքը։ (Ավետիք Իսահակյան)

զսպել, սանձել, սանձահարել, հնազանդեցնել, ենթարկել, հպատակել, ծնկի բերել, մեջքը կոտրել, աչքի որդը (ճիճուն) կոտրել
խեղճացնել, խոնարհեցնել, նեել, ծնկաչոք անել, կուչ ածել, կուչ բերել, կուչ տալ, ուսերին նստել (ժղ․), կզկթացնել, շինքը տալ, պատածակը կոխել (գվռ.)
տե՛ս հաղթել
տե՛ս թուլացնել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ oppress, dispirit, downcast գերմաներեն՝ unterdrücken դանիերեն՝ undertrykke թուրքերեն՝ ezmek իսպաներեն՝ oprimir իտալերեն՝ opprimere հոլանդերեն՝ onderdrukken հունարեն՝ καταπιέζω շվեդերեն՝ nedtrycka պորտուգալերեն՝ oprimir ռուսերեն՝ угнетать (ru) ‎(ugnetatʹ), удручать (ru) ‎(udručatʹ), удручить (ru) ‎(udručitʹ) վրացերեն՝ ჩაგვრა ֆրանսերեն՝ opprimer

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։