ըջազա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ը•ջա•զա 

  1. իրավունք, թույլտվություն։ ◆ Ես ըջազա չունեմ, առանց հորս կամքի, մեր տավարներուց մեգը ծախեմ։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։