ըռըգել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ը•ռ(ը)•գել
- Կարին, Մուշ, Մոկս, Վան՝ զայրացած լինելով հակառակել ամեն բանի, կամակորել, թարսվել, խռովել ◆ Ուզածը չտվինք, ըռըգեցավ մնաց, էլ բանի ձեռք չդիպցրեց։Մլխ ◆ Տիսա Մայրամ Դուդուն ըռկիր ի։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Քստաց հոդա, քստաց հոնա ըռըքավ նստավ հոնա։ ՀժՀք
- վշտանալ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։