թաթլուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թաթ•լուկ
- շան, արջի, գայլի և այլն թաթ ◆ Արջն իր թաթլուկն դեմ արեց նրան։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ (Արջը) թանթլիկը բերուց ուսովը պատ տվուց։ Հովհաննես Թումանյան
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Հավարիկ՝ անարգաբար ասվում է մարդու ձեռքի մասին
- Ղարաբաղ՝ երեխայի թաթիկ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։