թաթլուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թաթ•լուկ 

  1. շան, արջի, գայլի և այլն թաթ ◆ Արջն իր թաթլուկն դեմ արեց նրան։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ (Արջը) թանթլիկը բերուց ուսովը պատ տվուց։ Հովհաննես Թումանյան
  2. Արարատյան, Ղարաբաղ, Հավարիկ՝ անարգաբար ասվում է մարդու ձեռքի մասին
  3. Ղարաբաղ՝ երեխայի թաթիկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։