թալուխուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•լու•խուլ 

  1. Ղարաբաղ՝ ոչխարի փորոտիքի մի մասը, որ բաղկացած է ճարպի կտորներից ու խուլերից (գեղձերից). ուտում են խորոված վիճակում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։