թամարզու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•մար•զու
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Շամախի, Հավարիկ, Քանդակ՝ Կարոտած , կարոտագեզ , կարոտով ։ ◆ Էթալս լսեցին , չերս տեխերն լցվան վերես ։ Որ կասի էս ծիրնի ծիր տար մեր թամարզյու ու կարոտ տղեյնեկաց ։ ԱՏՍ ◆ Ղուրդ ու ղշին էլ պետք է փայ տրվի , որ նրանք էլ չմնան սոված , թամարզու ։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ես քյամարին չէի թամարհ , ես ուստաութենին ի թամարզյու ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Շեն տան խարս ՝ շուրվի թամարզյու ։ Առած
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։