թայըթուշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թայ•ըուշ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Հավարիկ՝ հասակացի ընկեր ◆ կյալիս ա տանում, վեր ըստեղ իրա թայութուշ մի տղա յա կանգնած։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Նա ․․․ ընկեր հարևանի, թայ֊թուշի սիրելին էր։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։