թաշկուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թաշ•կուկ 

  1. Մուշ, Համշեն, Սասուն՝ թաշքել Կաղապար:Մշ Կաղապար:Տգր հոգնել, ուժասպառ լինել ◆ Տեսավ օր՝ Սանասար թաշկել էր ու քուն ընցեր էր վրեն։ Սասնա ծռեր ◆ Իմ հրեղեն ձին․․․ թաշքել է արդեն։ Խաչիկ Դաշտենց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։