թավիլ-թավիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•վիլ-թա•վիլ 

  1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ գործ է ածվում կապակցությունների մեջ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թավիլ-թավիլ անել՝ գալ՝ տալ - թավալվել ◆ Մե պստիկ շուն էլ վուտներու տակ թավիլ-թավիլ էր գալի։ (Գարեգին Սևունց)
  2. թավիլ թավիլ բերել - Թբիլիսի՝ թավալգլոր անել տալ ◆ Տիս թե վուտիս տակին վունց իմ թավիլ-թավիլ բերում քիզ։ (Գարեգին Սևունց)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։