թավուր-թավուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թա•վուր թա•վուր
- Թբիլիսի, Խարբերդ, Բալու, Վան՝ տեսակ-տեսակ ◆ Գզիրենց Պարիկ գիշեր մը աղուն բարձե կերթա ջաղաց։ ◆ Մի ավեր ջաղցի մը ջրտան բերան կը նստի, կտոր մը հանգ առնի. լուսնակ նոր գլոխ կը բարձրացուցի, մեկել կը տիսնա որ թավուր-թավուր ձեներ կը լսի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։