թաքմիքտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թաք•միք•տել 

  1. Կարին՝ քացով խփել, աքացել ◆ Կարմիր կովը Արուսին հեչ չէր թողնե կըթելու, թաքմիք տեր կը։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։