թեյցու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թեյ•ցու
- Համշեն՝ Հատուկ ծառ, որի տերևները օգտագործում էին իբրև վառելիք, բաց օջախում հաց թխելու համար։ ◆ Կնաց սարըն թեյցու էպիր։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։