թերատարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɛɾɑtɑɾutʰˈjun]

վանկեր՝ թե•րա•տա•րութ•յուն 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) անկատարությունը, ոչ լիարժեքությունը, թերատ լինելը ◆ 1956թ հետո Անթիլիասում կատարված քահանայական, վարդապետական և եպիսկոպոսական բոլոր ձեռնարկություններն ու օծումներն իրենց մեջ ունեն պակասության, թերատարության մաս։ «Ազգ»

Աղբյուրներ[խմբագրել]