թիրախ
Վիքիբառարան-ից
Բաժիններ
Հայերեն
Վանկեր՝ թի•րախ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. պարսկերեն tīr «կրակոց, նետ»:
Գոյական
- ուսուցողական կամ մրցանքային հրաձության նշանակետ հանդիսացող առարկա, նշան, նշավակ
- կրակային հարվածի օբյեկտ (ռազմ․)
- քննադատության, պարսավանքի, ծաղրանքի առարկա (փխբ․) ◆ Նա գիտեր, որ ինքը լինելու է գլխավոր թիրախը: (Կ.Ռյուկման)
- ուշադրության, զարմանքի, խոսակցության և այլն առարկա ◆ Շուտով նա դարձավ բոլորի նկրտումների թիրախը:
Հոմանիշներ[խմբագրել]
նշան, նշանակետ, նպատակ, նպատակակետ, մղղակ, նշավակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
