թիրախ

Հայերեն

• ՄՀԱ^(key): [tʰiˈɾɑχ]

վանկեր՝ թի•րախ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. պարսկերեն tīr «կրակոց, նետ»:

Գոյական

1. ուսուցողական կամ մրցանքային հրաձության նշանակետ հանդիսացող առարկա, նշան, նշավակ
2. կրակային հարվածի օբյեկտ (ռազմ․)
3. քննադատության, պարսավանքի, ծաղրանքի առարկա (փխբ․) ◆ Նա գիտեր, որ ինքը լինելու է գլխավոր թիրախը: (Կ.Ռյուկման)
4. ուշադրության, զարմանքի, խոսակցության և այլն առարկա ◆ Շուտով նա դարձավ բոլորի նկրտումների թիրախը:

Հոմանիշներ

նշան, նշանակետ, նպատակ, նպատակակետ, մղղակ, նշավակ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
թիրախառու թիրախառություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ target, mark, cockshot ռուսերեն՝ мишень հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։