հայ, հայորդի ◆ Տարե՛ք վերջին շունչս ի տուն տապանին / Ու լսեցուցավ զավկաց Թորգոմին։ Ալ ◆ Օ, Իսահակյան եղբայր Ավետիք,- / Քանի կան կյանքում Թորգոմյան վորդիք- / Աբուլ Ալաներ չեն պակասիլ կյանքից։ Եղիշե Չարենց◆ Եվ ո՞ր Թորգոմյան շառավիղն է, որ թատրոն, դասախոսություն, կանցերտ մտնելիս մի դեսուդեն մտիկ չատ։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Եվ վայելուչ քահանայապետ տվեց Թորգոմական աշխարհին և Ասքանազյան զավակին։