Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թո•րիծ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծակ՝ ծակվացք ականջի բլթակում, որով անց են կացնում օղի ճիվը
ծակ՝ ծակվացք գերանի հաստ գլխում, որի միջով անց են կացնում թործակապը և սրան եզներ լծելով՝ գերանը քաշում
ուղղանկյուն ձևով կտրված՝ փոս գցած տեղ փայտի կամ այլ առարկայի վրա, որի մեջ հագցնում՝ նստեցնում են մի այլ առարկա կամ փայտ
( մսնգ. ) կտրվածք, քարթ, քերթ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ piercing, hole գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։