թույնը մեկի վրա թափել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. բարկությունը՝ չարությունը մեկի վրա դատարկել՝ մեկից հանել◆ Թափելով իր սրտի թույնը՝ Մարկոսյանը կամաց-կամաց հանգստացավ ու լռեց։ (Շիրվանզադե) ◆ «Անողոք ճակատագիրը մոտեցրեց մեզ միմյանց, մոտեցրեց, որպեսզի այնուհետև թափե մեզ վերա յուր բոլոր թույնը»: Ն-Դ ◆ Ու բացատրությունը քիչ կու գար...երբ չ՝ընծայեր [չ՝ընծայեր] պատեհությունը այդ թույնը թափելու: Հակոբ Օշական ◆ Եվ նա սկսում է...տեղի-անտեղի՝ իր ատելության թույնը թափել նրա գլխին: (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ -Երևակայե, այդքանը բավական եղած է Արտեմիսին համար որ իր պատասխանին մեջ թույն ժայթքե հասցեիս։ Վահրամ Մավյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։