Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թու•նոտ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

վրան թույն քսած, թույնի մեջ թաթախված ◆ Եվ ծայրը թունո՞տ. ուրեմն, ով թույն, կատարիր գործդ (Շեքսպիր)։ ◆ Թունոտ ներկ։ ◆ Թունոտ աման։
թույն պարունակող, թունավոր ◆ Թունոտ բաժակն է. ա՜խ, ուշ է արդեն (Շեքսպիր)։ ◆ Լցված է արդեն բաժակը թունոտ: (Վահան Տերյան)
դժնի, չար, նենգ ◆ Մինչ գիշերը կանցնի տխուր ու թունոտ: (Միսաք Մեծարենց)
խայթող, կծու, խիստ, բարկացայտ ◆ Որ միտս են գալիս նրանց թունոտ խոսքերը փշաքաղվում եմ։ Սերո Խանզադյան ◆ Շուրջն էլ պակաս չեն փսփսացողներ, որ վարակում են նրա ականջը թունոտ խոսքերով (Շեքսպիր)։
չարություն՝ ատելություն պարունակող ◆ ՈՒ թունոտ, ոչնչացնող մի հայացք խրելով իմ սիրտը Եֆիմ Բրավելման արագ հեռացավ։ Եղիշե Չարենց
մահացու ◆ Սիրել են տալիս մեզ նենգ զզվանքով Անարգ ստրուկի թունոտ շղթաներ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան

=== Հոմանիշներ ====

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։