թրթուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  1. (գյուղտնտ․) (անտառ․) անողնաշավոր և որոշ ողնաշավոր (ձկներ, երկկնեցաղներ) կենդանիների անհատական զարգացման հետսաղմնային փուլը, որոնց ձվերի մեջ պալարանյութերը անբավարար են սաղմի մորֆոգոնոզն ավարտելու համար

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թ(ը)ր•թուր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական ծագման արմատի կրկնավոր՝ *tōrtōro-` *ter- «շփել, մաշեցնել, անցք բանալ, ծագել» արմատից, որից նաև՝ թուր․ հմմտ․ հունարեն τερηδών` «մի տեսակ թրթուր, աղեորդ», լատիներեն starenes «փայտակեր ճճի, շաղափուկ», լիտվերեն trandis «փայտակեր ճճի» և այլն (ըստ Պետերսոնի)։

Գոյական

  1. (կենդբ․) միջատների՝ ձվից դուրս եկած որդը մինչև առաջին փոխակերպությունը
  2. երկար՝ թրթուրաձև փակ շղթա, որ փոխարինում է տրակտորի՝ տանկի անիվներին
  3. (փխբ․) նախնական տիպար, սկզբնատիպ, նախատիպ, մեր փողատերը
  4. ինքնագնաց մեքենաների շարժասարք, որն ապահովում է մեծ անցունակություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (կենդբ․) որդ
  2. թրթուրաշղթա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։