թրթռուն հնչյուն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɾtʰrun hnt͡ʃʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) տե՛ս թրթռուն բաղաձայն
2. այն հնչյունները, որոնց արտաբերման ժամանակ ձայնալարերը թրթռում են, այսինքն` որոնք իրենց մեջ ձայն ունեն. այդպիսիք են ձայնավորները, ձայնորդները և ձայնեղները

Հոմանիշներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ вибранты (ru) ‎(vibranty), дрожащие зжвуки (ru) ‎(drožaščije zžvuki), вибрирующие звуки (ru) ‎(vibrirujuščije zvuki)
• անգլերեն՝ flapped sounds
• ֆրանսերեն՝ sons vibrantes
• գերմաներեն՝ vibrlerend, vibrant, zltterlaut

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։