թրքավայել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɾkʰɑvɑˈjɛl]
վանկեր՝ թ(ը)ր•քա•վա•յել
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) թրքաբարո, թրքավարի, թուրքի նման վայրագ ◆ Հայոց բյուր վիրավոր գլխին շաչեց 1915 թ-ը։ Քիչ անց քեմալական թրքավայել բանակները խուժեցին Հայաստան։ Ազատամարտ (օրաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։