ժողովական

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղո•վա•կան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (հնց․)ժողովին հատուկ՝ վերաբերող, ժողովի որոշած
  2. ժողովի մասնակից ◆ Ժողովականները զվարթ և աշխույժ զրուցում էին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ժողովականները նայում էին իրար ու լսում։ Սերո Խանզադյան
  3. ((հնց․) մեծ մասամբ հոգնակի) հավաքված մարդկանցից յուրաքանչյուրը ◆ Ճպուռյանի ժողովակները դարձյալ սկսան ծիծաղել ինձ վրա։ (Մուրացան) ◆ Բոլոր ժողովակների մեջ միայն երեք հոգի կային։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]