ժողովարարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɑɾɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժողովարարութիւն

վանկեր՝ ժո•ղո•վա•րա•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. որևէ հասարակական՝ կրոնական նպատակի համար շրջելը և դրամ հավաքելը, հանգանակություն ◆ Հերս մի կաթոլիկ գերապայծառից ստացել է ժողովրդավարության թուղթ, պտտել է Իտալիայում, Սպանիայում և Ֆրանսիայում։ (Րաֆֆի) ◆ Ես տվի, որովհետև չկամեցա մերժել, բայց ես դարձյալ կրկնում եմ, որ այդպիսի ժողովրդավարությունով նպատակի չեք հասնիլ։ Լևոն Միրիջանյան
  2. տե՛ս ժողովրդավարություն
  3. դրամ մուրալը՝ հավաքելը ◆ Էգուց էլ որ գլուխս վեր դնեմ, իսկի չեմ ամանչիլ, որ կրծքիս աման դնեն (ժողովրդավարությամբ) թաղեն։ (Նար-Դոս)
  4. որևէ նպատակի համար դրամ տալը ◆ Ժողովրդավարությանը մասնակցում էր համարյա թե քաղաքի ամբողջ «վերին խավը», նույնիսկ գավառապետը։ Եղիշե Չարենց
  5. մուրացկանություն ◆ Ժողովրդավարությունը շատ անգամ մուրացիկ հոգու առանձնահատկություն է։ ◆ Դրամատիկական ընկերությունը ի՞նչ հույսերով է ասպարեզ գալիս ժողովրդավություն անելու, ի՞նչ գումար է մտադիր հանգանակելու։ (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս նիստարարություն
  2. տե՛ս մուրացկանություն
  3. տե՛ս հավաքչություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]