իզուրական մակբայ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [izuɾɑkɑn mɑkˈbɑj]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) գրաբարի քերականություններում՝ այն մակբայները, որոնք անհարկի ընդհանուր իմաստ են արտահայտում, ինչպես՝ իզուր, տարապարտ, տարապարհակ, տարապարտոց և այլն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։