իմաստակություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ի•մաս•տա•կութ•յուն  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ըստ ձևի ճիշտ, բայց ըստ էության սխալ մտահանգում, դիտավորությամբ թյուրիմացության մեջ գցող՝ մոլորեցնող մտահանգում ◆ Թագավորում է ճգնամոլությունը և նրա հետ նաև մեղկ երազանքի սնամեջ վիճաբանության, գրամոլության և իմաստակության ճաշաը ◆ Նա ընտրում է նրա միջից միայն մի քանի բառեր և անամոթ իմաստակությամբ աղավաղվում է, խեղաթյուրում է նրա միտքը։ Լևոն Միրիջանյան
  2. այդպիսի մտահանգումների վրա հիմնված դատողություն՝ ապացույց ◆ Կուբուրովը մի քիչ իմաստակություններ է սիրում։ (Հրաչյա Քոչար) ◆ Իմաստակությամբ հերքում է հասարակական շահերի մասին մտածելու ու գործելու կարևորությունը։ (Մուրացան)
  3. իմաստակ լինելը
  4. (փխբ․) տգիտություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. սոփեստություն
  2. տե՛ս թերուսություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]