ինսափ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [inˈsɑpʰ]
վանկեր՝ ին•սափ
- Ամասիա՝ խեղճ, խղճմտանք ◆ Հոգուտ մեչ շինսափ, սըրտումտ շընուխկ ու քարամ չը կա, չէ։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Հարստին թալնի, աղկտին օքնի, Ամա ըմմեն տեղ ինսաֆով վարվի։ Ժվ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։