ինքնակերտում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑkɛɾˈtum]
վանկեր՝ ինք•նա•կեր•տում
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) ինքն իրեն կերտելը ◆ Փրկչի իջման Սուրբ Սեղանի առաջ ծնկաչոք աղոթում եմ, որ այդ լույսը անմար մնա և մշտաշող ու ազգը շարունակի իր գոյապայքարը, իր ինքնակերտումը՝ անշեղ, նույն պայծառ լույսի ուղիով։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։