ինքնակոչվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑkɔt͡ʃʰˈvɛl]
վանկեր՝ ինք•նա•կոչ•վել
Բառակազմություն[խմբագրել]
Բայ
- (նորբ․) ինքն իրեն կոչել՝ անվանել ◆ Հոգևոր հայրերը, վերընթերցելով Խորենացու ողբը, ինքնակոչվում են անձինք նվիրյալ։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։