ինքնահանգստություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɑŋɡstutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնահանգստութիւն

վանկեր՝ ինք•նա•հան•գ(ը)ս•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքնահանգստացման վիճակ ◆ Ինքնահանգստությունը ամեն գործի թշնամին է։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]