ինքնասնուցում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑsnuˈt͡sʰum]

վանկեր՝ ինք•նա•ս(ը)•նու•ցում 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) ինքն իրեն սնելը ◆ Քրեական ու քրեածին անձանց վրա է խարսխված այս համակարգի ինքնասնուցումը։
  2. (գյուղտնտ․) (անտառ․) այն օրգանիզմի հատկությունը, որն ընդունակ է վերամշակելու իր սեփական օրգանական նյութերը` սկսած հանքային նյութերից

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։