Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ին•ք(ը)ն•ուս

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ինքնակրթությամբ՝ ինքնաշխատությամբ ուսում ստացած՝ սովորած ◆ Համալսարականները հեռանալով «մշակից» ասպարեզը մնաց ինքնուսներին: (Րաֆֆի) ◆ Ինքնուս արհեստավոր էր՝ նա հյուսն էր և ատաղձագործ, և դարբին։ (Ակսել Բակունց)
ի բնե, բնականից սովոր՝ վարժ մի բանի, բնականորեն որևէ ունակությամբ օժտված

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ self գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Выучившийся самоучкой (ru) ‎(Vyučivšijsja samoučkoj), Самоучка (ru) ‎(Samoučka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։