իշել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ի•շել 

իշել 1

Խարբերդ, Մուշ, Արաբկիր, Տարենտե, Քեսաբ, Սվեդիա, Սասուն՝

1. նայել ◆ –Իշե էն պուտուկներու բերան սեր կա՞: Խաչիկ Դաշտենց ◆ Իշեցի՝ սև Հարոն էկավ, կոլավ (թաղիք) վըր թևերուն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
2. հոգ տանել, խնամել
3. սպասել ◆ Ես չիջա ցածր, ըսեցի ... Կեցիր մինչև գիշեր իշենք իմ կնկա քով ո՞ր կիգա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

իշել 2

Թբիլիսի, Պոլիս, Խոտուրջուր, Խարբերդ, Քեսաբ, Համշեն, Սվեդիա, Հաճն, Տարենտե, Վան, Կիլիկիա, Մարաշ՝

1. հիշել ◆ Թող անգամ մը կաթս իշե, Վերջը չի լա գերեզմանս։ (Թլկատինցի)
2. Թբիլիսի, Պոլիս՝ հիշեցնել
3. Պոլիս՝ դեմքով նման լինել մեկին
4. Վան, Պապեն՝ հիշատակել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։