իրայնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ի•րայ•նու•թյուն 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) իրային, շոշափելի, նյութական լինելը ◆ Մանդելշտամի բանաստեղծություններն այդ թվականներին (1912 թ․ սկսած) արդեն իսկ լցվում են այնպիսի իրայնությամբ, որ կարելի է համեմատել միայն ճարտարապետական ձևերի հետ՝ Նոթր Դամի, Այա Սոֆիայի ևն։

Աղբյուրներ[խմբագրել]